Hoe je plastic krasweerstand kunt verbeteren, slijtvastheid (plastic producten)

1

Selecteer de rechter matrixhars

Gewoonlijk is ultrahoog molecuulgewicht polyethyleen (PE-UHWM) een van de meest slijtvaste kunststoffen, en de selectie van PE-U · HWM kan eenvoudig de slijtvastheid van het materiaal verbeteren. Bovendien is hoge kristallisatie, een hoge regelmaat van het plastic meer slijtvast, een hoge hardheid van het plastic is slijtvaster, zoals polystyreen samengesteld uit grote moleculen zoals benzeenringen dragen niet. In polypropyleen (PP) modificatie wordt polyolefinelastomeer (POE) (POE), ethyleenpropyleen teren rubber (EPDM), thermoplastische dynamisch gevulkaniseerd rubber (TPV) (zoals dynamisch gevulkaniseerde PP/EPDM) meestal gebruikt om PP te harden PP, leidt tot een daling van de krasweerstand, dus het is erg belangrijk om het juiste elastomeer te kiezen. De volgorde van krasweerstand is als volgt: TPV> EPDM> POE.

2

Inpakken met goede slijtvastheid

(1) molybdeen disulfide.

Molybdeen-disulfide is een slijtvast additief dat voornamelijk wordt gebruikt in nylonplastics. Molybdeen disulfide werkt als een kristalliserend middel om de kristalliniteit van nylon te vergroten, zodat het nylonmateriaal een harder en meer slijtvast oppervlak produceert. Molybdenum disulfide heeft een hoge affiniteit voor metaal, zodra geadsorbeerd op het metaaloppervlak, molybdendisulfidemoleculen het metaaloppervlak vullen met microscopische poriën en het metaaloppervlak gladder maken, waardoor molybden disulfide een ideaal slijtvast additief voor nylon en metaal maakt wrijvings gelegenheden.

(2) grafiet.

De structuur van grafiet is de kristalstructuur van mineraal grafiet, zeshoekige laag, deze unieke chemische structuur zorgt ervoor dat grafietmoleculen elkaar gemakkelijk schuiven wanneer ze worden onderworpen aan weinig wrijving, deze slijtvastheid is vooral belangrijk in de omgeving met water, dus grafiet als een ideale slijtage -Resistent additief gebruikt in veel delen die in water worden geplaatst, zoals waterschil, mes en afdichting.

(3) glasvezel.

Glasvezel kan een sterke mechanische binding tussen polymeren vormen, zodat glasvezel de integriteit van thermoplastische structuren kan verbeteren en de slijtvastheid kan verbeteren. Glasvezel biedt versterking en kan de thermische geleidbaarheid en thermische vervorming van kunststoffen verbeteren, waardoor de belastingsweerstand en slijtvastheid van kunststoffen aanzienlijk worden verbeterd.

(4) Koolstofvezel.

Vergelijkbaar met het geval van glasvezel, kan koolstofvezel de integriteit van de materiaalstructuur, belastingsweerstand en slijtvastheid aanzienlijk verbeteren. In tegenstelling tot glasvezels, is koolstofvezel een zachtere en minder krassende vezels en krabt koolstofvezel niet het wrijvingsoppervlak van ijzer of staal waartegen het wordt gewreven.

(5) Aromatische polyamidevezel.

Aromatische polyamidevezel is ook een van de slijtvaste additieven, in tegenstelling tot glazen vezels en koolstofvezel, het is de zachtste en de meeste krasvrije vezels, deze eigenschap is het belangrijkste voordeel van aromatische polyamidevezel in slijtvaste toepassingen.

3

Voeg geschikte slijtvaste additieven toe

(1) Polytetrluorethyleen (PTFE).

Polytetrluorethyleen (PTFE) heeft een zeer lage wrijvingscoëfficiënt en PTFE -moleculen vormen een smeerfilm op het oppervlak van het onderdeel tijdens wrijving. PTFE heeft een goede smeerheid en slijtvastheid onder wrijving en is het beste slijtvaste additief in toepassingen met hoge belasting. Deze toepassingen met een hoge belasting omvatten hydraulische zuigerringafdichtingen en stuwkrachtwassingen. Het PTFE -gehalte in amorfe kunststoffen is over het algemeen 15%, en in kristallijne kunststoffen is over het algemeen 20%.

(2) polysiloxaan.

Polysiloxaanvloeistof is een tremingsslijtvast additief dat, wanneer toegevoegd aan thermoplastics, langzaam naar het oppervlak van het onderdeel migreert en een continue film vormt. Als de viscositeit van polysiloxaan te laag is, hoe sneller het kan migreren naar het oppervlak van het onderdeel om slijtvastheid te bieden, maar de viscositeit van polysiloxaan kan niet te laag zijn, anders is het gemakkelijk te vervlucht .

(3) Smoothing agent.

Zoals oliezuuramide, eruczuuramide en andere afvlakke middelen, wanneer ze worden toegevoegd aan de thermoplastische, zullen naar het oppervlak van het onderdeel migreren om een waslaag te produceren, waardoor de wrijvingscoëfficiënt wordt verminderd, terwijl ze ook de zichtbaarheid van krassen vermindert, Nadeel is dat het het plakkerige fenomeen van het oppervlak niet volledig kan verbeteren.